Bu Almanlar birçoğumuzun düşündüğü gibi büyük şehirlere değil de en doğudaki ile Kars’a yerleşmişler. Almanya-Rus savaşında Ruslara yenilince esir düşen almanlar bir süre Estonya’da alıkondular.

Başka bir savaşta Osmanlı Ordusu Ruslara yenilince bu seferde Estonya sınırındaki Almanlar’ın da kaderi değişti. Ruslar Estonya’da esir tuttukları yüzlerce Alman aileyi Kars’a sürdü.

İşte Alman ailelerin Kars’a geçtikleri 150 yıllık hikaye böyle başlıyor. Kars merkezine 4 km uzaklıkta halen yaşamlarını sürdüren aileler Karacaoğlan mahallesinde yaşıyorlar. Kars’ı kendilerine vatan edinen bu ailelerin sayıları ise 2 elin parmaklarını geçmiyor.

Karacaoğlan mahallesinde yaşayan son Almanlar’dan Agust Almugu yaşadığı köyde onları aramaya gerek duymuyorlar. Çünkü onlar renkleriyle hemen kendilerini fark ettiriyorlar. Agust, 1’nci Dünya Savaşı’nda dedesinin Türk ordusu için cepheye mühimmat taşıdığını anlatarak bundan gurur duyduğunu belirtiyor.

Agust yaşadığı ve büyüklerinden duyduğu hikayeleri şöyle anlatıyor.

Türkiye’yi çok seviyorum. Benim büyüklerim bu topraklar için savaşmışlardır. Türkiye’yi sevdiğim için ben buralarda kaldım. Karacaoğlan Köyü’nün kurucusu Almanlar 60 hane olarak gelip yerleştiler fakat daha sonra çevre köylere de gelenler oldu.

Alman-Rus harbi sonrası 1993 yılında bizimkiler bu bölgelere gelmişler. Karacaoğlan Köyü’nü kurmuşlar zannedersem yeri ve konumu çok güzel olduğu için burayı tercih etmişler. Biz şuanda tek aileyiz. Karacaoğlanda sadece biz kaldık. Köyümüz şuanda 60 hane olarak geçiyor.

Zaman içerisinde Karacaoğlan’da yaşayan Alman aileler buradan ya Almanya’ya yada başka şehirlere göç etmişler. Agust, Almanya’ya gitmeyi düşünmediğini ancak sadece işçi olarak gidebileceğini söylüyor.

Köy sakinlerinden Oktay Yiğitli, Alman ailelerin bir süre sonra Karacaoğlan’dan ayrılarak Almanya’ya gittiğini ancak Agust’un babasının orada kaldığını ifade ediyor.

Agust, bir dönem Alman vatandaşı olmak için başvuru yaptığını ancak Dışişleri Bakanlığı tarafından geri çevrildiğini belirtiyor. ‘’Almanya’yı babamla birlikte ziyaret ettik. Ancak bizler sevgi, saygı, muhabbet gibi durumlara alıştığımız için orada bu samimiyeti bulamayarak geri döndük. Ailemizde en son Almanca’yı konuşan babam vardı. Ondan sonra daha konuşan olmadı. Şuanda Almanca bilen yok.‘’