Osmanlı İmparatorluğu’nun kurulup gelişmesiyle, doğuda ilk çağlardan beri kullanılan ‘Güvercinle Haberleşme’ postaları güvenilir olma özelliğini yitirdi.

Çünkü Osmanlı döneminde hükümetle ordu arasındaki haberleşme, imparatorluğun sınırlarının büyümesi ile daha da büyük önem kazandı. 1453 yılında Fatih Sultan Mehmet İstanbul’u alınca ‘Bizans Posta Kuruluşunu’ geliştirerek ‘Osmanlı Tatar’ sistemini kurdu. Tatar Osmanlı Devletinin haberleşmesini sağlamak için kullandığı postacıdır. Kullanılan ismin Tatar kavmiyle bir alakasının olmadığı da tarihte bilinmektedir.

SURİYEYE 10-12 GÜNDE HABER ULAŞTIRIYORLARDI

Osmanlı Tatarlık yapacak isimlerin iyi binici olmalarını ve yolculuğun zorluklarına dayanacak yapıda olmalarını özen gösterirdi. Askeri haberleşmeleri sağladıkları gibi devlete ait paraları da yerlerine ulaştırırlardı. O devirde en çok övgüye değer bulunan Tatarlar İstanbul’dan Suriye’ye Akka Kalesi’ne 10-12 günde haber getirip götürürlerdi.

18’nci yüzyılda 1. Abdulhamit zamanında, Tatar kuruluşunu örgütlemek, bir disipline bağlamak için bir ‘Tataran Ocağı’ kuruldu. Ocak içerisinde ‘Tatar Ağası’ denilen kişiye büyük saygı gösterilirdi. Osmanlılarda halka ait mektup ve paket taşıyan habercilere ‘sai’ denilirdi. Bazı kaynaklar sai lerin görevlerini yerine getirmek için çeşitli zorluklara katlanmak zorunda kaldıklarını, hatta onların, yorulunca yerden bir taş alıp bir süre taşıdıktan sonra yere atıp rahatladıklarına dair abartılı ifadelere dahi rastlanır.

POSTA NEZARETLERİ KURULDU

Kuruluşundan beri devletin haberleşmesini sağlayan Osmanlı Tatar Postası 2. Mahmut’un 1838 fermanıyla kesin olarak halk hizmetine girdi. Fermanda halka ait postaların ve diğer paketlerin taşınmasını ayrıca Müslüman ve diğer azınlıklara eşit davranmasını ve devletin bundan gelir elde etmesini emrediyor. Bu konuda çalışmalar yapan komisyonun kararına uyularak 1840 yılında ilk ‘Posta Nezareti’ yani Posta Bakanlığı kuruldu. Bu zamanla yayılarak diğer şehirlere de benzer ‘Posta Nezaretleri’ açıldı. Bu sayede Tatarlık’ta ortadan kaldırıldı.